Anderen zien, juist ook mensen die minder geluk hebben – het tekent het leven en de liedjes van Elbert Smelt (38), leadzanger van de band Trinity. “Ik denk dat kwetsbare mensen ons een spiegel voorhouden.”
Met zijn band, die zich kenmerkt door de invloeden uit allerlei soorten wereldmuziek, reist Smelt de hele wereld over. Die is prachtig, vertelt hij, “maar ook schokkend verschillend”. Voor hij bekend werd als muzikant, studeerde hij geneeskunde en maakte hij meerdere reizen naar Afrika. “In Malawi heb ik wel eens geholpen in een oogziekenhuis, als coassistent. Ik heb staaroperaties helpen doen en veel ogen met de spleetlamp bekeken.”
Wat zegt het jou dat de meeste mensen die blind zijn in Afrika en Azië wonen?
“Het stomme is dat veel oogaandoeningen op een vrij makkelijke manier verholpen kunnen worden. Met een klein beetje meer medische zorg en welvaart. Bij een verhoogde oogboldruk kan je in Nederland eenvoudig wat druppeltjes halen bij de apotheek. We zijn ons vaak niet eens bewust van de medische zorg die we al van jongs af aan genieten. In ontwikkelingslanden is het vangnet heel summier. Je hoeft maar pech te hebben en je ligt in de goot. Als je een handicap hebt, is het lot nog duizendmaal wreder.
In een eerder interview noemde je armen en gehandicapten “eigenlijk mensen in wie Jezus verstopt zit”.
“Dat heb ik echt zo ervaren! Toevallig heb ik net het boek Eindelijk Thuis gelezen van Henri Nouwen. Die vertelt hoe hij zijn glansrijke carrière als professor aan Yale en Harvard verruilde voor het leven in een woongemeenschap met mensen met een handicap, om voor hen te zorgen. Juist omdat hij daar Christus het meeste tegenkwam. Dat herken ik. Ik denk dat deze mensen het geheim van Jezus beter doorhebben dan wij met al onze welvaart.”
Hoe zie jij dat dan?
“In kwetsbaarheid en afhankelijkheid. Ik ontdek dat steeds meer. Het gaat niet om krachtpatserij. Jezus sterft aan het kruis, Zijn overwinning is eigenlijk door middel van één groot fiasco. Hij ontmaskerd status, macht en politieke spelletjes. Het gaat er niet om dat je zelf veel hebt of kunt. Het gaat erom dat je beseft dat we elkaar nodig hebben. Dat is wat mensen met een handicap wel móéten. Ik denk dat zij een soort karaktereigenschap hebben ontwikkeld, die Jezus ons allemaal gunt. Om kwetsbaar en afhankelijk te durven zijn.”
Dat doet mij denken aan wat Paulus schrijft: ‘juist die delen van het lichaam die het zwakst lijken zijn het meest noodzakelijk’.
“Ja, wauw!! Hier zit echt een geheim in verborgen. Ik denk dat kwetsbare mensen ons een spiegel voorhouden. Door hoe hun karakter gevormd is. Hoe zij te midden van al het lijden toch vreugde vinden – dat zijn levenslessen die wij soms pas aan het einde van ons leven leren.”
