De Soedanese ambtenaar Hisham is blij dat hij een baan heeft, maar ziet tegelijk dat er nog veel moet veranderen op het gebied van inclusie in het land. Als lid van de vakbond wil hij zijn best doen om van Soedan een inclusieve samenleving te maken.

Hoe heet je en wat doe je voor werk?

“Mijn naam is Hisham al-Din Garieab Allah. Ik werk als boekhouder voor het Ministerie van Volksgezondheid en Welzijn, daarnaast ben ik lid van de vakbond voor mensen met een lichamelijke beperking in Al Qadarif, Soedan.”

Je hebt zelf ook een lichamelijke beperking, in hoeverre speelde dat een rol bij het zoeken naar werk?

“Ik ben één van de weinige met een beperking ben die een baan in de publieke of private sector heeft. Toch herinner ik nog altijd de jaren dat mijn sollicitaties niet succesvol waren. Ook al had ik de gevraagde kwalificaties en vaardigheden.”

Een foto van Hisham
Hisham al-Din Garieab Allah

Waarom werd jij anders behandeld?

“Als ik om feedback vroeg, kreeg ik te horen dat mijn fysieke gezondheid de reden was dat ik niet in aanmerking kwam. Dat frustreerde me enorm, omdat ik mijzelf niet zie als fysiek ongeschikt voor het werk waarvoor ik solliciteerde. Mijn recht op werk wordt erkend door de wet en die zou dat ook moeten beschermen.”

Wat zou je willen veranderen?

“Ik denk dat het concept van fysieke gezondheid verkeerd wordt gebruikt, om mensen zoals ik tegen te houden in ons recht om te profiteren van werk en werkgelegenheid. Bovendien is mijn werkomgeving niet toegankelijk en ik heb grote moeite om elke dag het ministerie in en uit te gaan met mijn rolstoel. Dat moet anders.”

Hoe kunnen andere mensen daarbij helpen?

“Ik heb het gevoel dat de meerderheid van de mensen hier een fysieke beperking nog altijd duiden en behandelen als een ziekte. Dit moet veranderen in een land dat roept om vrijheid, inclusie en gerechtigheid voor al zijn burgers.”