Jemila vecht voor de toekomst van haar kinderen
Jemila en haar echtgenoot hebben het moeilijk. Hun kinderen hebben door een genetische afwijking ernstige oogproblemen en zijn al zo’n beetje hun hele leven onder behandeling. De familie woont in een klein dorp buiten Butajira.
Genetische afwijking
‘Onze problemen begonnen toen Kemeriya anderhalf jaar oud was. Ze viel in de waterput tijdens het buitenspelen. Gelukkig hield Kemeriya aan haar val geen grote problemen over, al merkten we wel dat er iets met haar ogen was. Die bleven gevoelig en dat werd erger toen een paar jaar later een bal tegen haar ogen kreeg.’
Kemeriya’s ogen deden zoveel pijn dat haar ouders haar naar het oogziekenhuis in Butajira brachten. Vandaar werden ze doorverwezen naar een kliniek in Addis. Na veel onderzoek bleek dat Kemeriya staar had. Ze werd behandeld en kreeg een bril. Dat is nu acht jaar geleden en nog steeds moet ze elk half jaar terug naar Addis om de druk op haar ogen te laten opmeten.
De kinderen worden blind
Terwijl moeder Jemila druk is met de zorg voor haar dochter, komen er in diezelfde jaren meer problemen op het gezin af.
Als zoon Mubarak twee jaar oud is, krijgt hij last van een van zijn ogen. Twee jaar later begint ook zijn andere oog pijn te doen. Jarenlang zoekt het gezin naar hulp, maar blijkt het onmogelijk om Mubarak te behandelen.
Zijn tweelingbroer Tebarak ontwikkelt ondertussen dezelfde problemen. Na een aantal jaren is hij aan zijn linkeroog blind. Een operatie aan zijn rechteroog, om de troebele lens te vervangen voor een heldere kunstlens, kan dat oog redden. Hij is 1 van de 400 parels van Ethiopië die we willen helpen met een behandeling.
‘Mijn rechteroog wordt ook steeds slechter, maar is nog te redden met een operatie.‘
Financiële impact is groot
‘Dit alles heeft heel veel invloed op ons gezin,’ vertelt Jemila. ‘We zitten financieel aan de grond, omdat al de behandelingen en het vervoer naar de kliniek enorm veel geld kosten. Gelukkig krijgen we veel steun van familie en vrienden. Iedereen leeft erg met ons mee en biedt steun aan. Een vraag die ons, en onze familie en buren regelmatig bezighoudt, is: “Waarom worden wij zo getroffen met dit probleem?”’
Het gezin bezocht traditionele heelmeesters en ceremonies met traditionele medicijnen, maar het hielp niets. Toen ook de jongste zoon Nesreta in zijn ogen ging wrijven, zijn ze met hem ook naar het ziekenhuis gegaan. De dokters vertelden dat zijn ogen geïnfecteerd waren en snel achteruit gingen. Hij moest direct geopereerd worden, maar zijn rechteroog bleek helaas niet meer te redden.
Een opleiding, een toekomst
Mubarak is inmiddels aan twee ogen volledig blind geworden en gaat daarom naar een blindenschool. Kemeriya en Tebarak, de tweelingbroer van Mubarak, bezoeken een normale school.
Kemeriya vertelt: ‘Ik vind het leuk op school en heb veel vriendinnetjes. Natuurlijk vragen die wel eens wat er met mijn ogen is, maar zelf weet ik niet beter. Op school hoor ik er helemaal bij, een aantal van mijn vriendinnen draagt ook een bril. Dankzij mijn bril kan ik goed meekomen op school en alles doen wat ik wil, zonder zie ik amper wat.’
Tijdens het gesprek begint moeder Jemila te huilen. Als ik haar vraag wat haar zo raakt, vertelt ze dat haar jongste zoon haar zojuist vroeg of zijn oog echt blind is. ‘Daar moest ik van huilen.’
Dan recht deze sterke vrouw haar rug en zegt: ‘Ik blijf mijn best doen voor mijn kinderen. Ik hoop dat mijn kinderen gelukkig zijn en blijven en dat hun conditie niet verslechtert.’
Actie: samen geven we 400 mensen het zicht terug
Samen kunnen we 400 parels van Ethiopië helpen en kunnen we voorkomen dat ze blind worden.
Doe je mee met onze crowdfundactie?
