Een operatie, bril of medicijnen maken soms al een wereld van verschil tussen langs de kant staan of meedoen. En dát zag journalist Jilke Tanis met eigen ogen. In dit nieuwsbericht vertelt ze over haar ervaringen in Ethiopië.

Jilke, vertel eens wat meer over jezelf!

Jilke: “Ik ben Jilke Tanis en ik woon samen met mijn man en dochter van twee in Ethiopië. Met mijn eigen bedrijf help ik met name goede doelen met teksten, foto’s en film.”

Hoe is het om in Ethiopië te wonen?

“We wonen sinds drie jaar in Ethiopië en er gebeurt hier zoveel, dat het voor mij een heel interessant land is om in te werken. Ethiopië is een prachtig, interessant en soms ook heftig land en ik ben heel dankbaar dat ik de verhalen van de mensen hier door mag geven.”

Je bezocht voor ons het Grarbet Hospital. Wat was jouw eerste indruk van dit ziekenhuis?

“Ik heb voor mijn werk inmiddels al heel wat ziekenhuizen in Ethiopië gezien en was onder de indruk van de professionaliteit van het Grarbet Hospital. Als je daar aankomt, zie je rijen mensen staan, die allemaal hopen geholpen te worden. Dat zegt volgens mij al genoeg over de noodzaak en kwaliteit van het ziekenhuis. Mensen komen van heinde en ver om hier geopereerd te worden.”

Je hebt allerlei bezoekers geportretteerd en hen een tijdje gevolgd. Welke ontmoeting maakte op jou de meeste indruk?

“Ik vond het bijzonder het verhaal van Kemeriya te horen en een tijdje met haar op te trekken. Zij is een heel positief meisje, dat samen met haar familie door moeilijke omstandigheden gaat. Al haar broertjes zijn, net als zijzelf (gedeeltelijk) blind – wat een enorme last is voor de familie, zowel sociaal als financieel. Bijzonder dat ze me zo open en hartelijk in haar huis verwelkomde en samen met haar moeder haar verhaal deed!”

“Het ziekenhuis is een zegen voor duizenden mensen!”

Jilke Tanis

Welk verschil maakt SeeYou in het leven van deze mensen?

“Ik vind het mooi om te zien hoe SeeYou op een heel praktische manier licht brengt in het leven van mensen in Ethiopië. Ik sprak in het ziekenhuis verschillende mensen die aan staar geholpen waren en ontzettende blij waren dat ze eindelijk weer zelfstandig waren en mee kunnen draaien in het dorpsleven. Zo’n vrij ‘simpele’ operatie heeft een enorme impact!”

Wat kunnen wij leren van mensen in Ethiopië?

“Het is best lastig om je als Nederlander in te leven, dat vind ik na drie jaar ook nog steeds moeilijk. Met alle mogelijkheden en kansen die wij hebben, kunnen we het ons niet voorstellen dat makkelijk op te lossen kwaaltjes ons leven zo zouden beïnvloeden dat we niet meer zouden kunnen functioneren. Doet je oog pijn, dan ga je naar de dokter, die je pillen, een zalfje of oogdruppels geeft.

Mensen hier hebben vaak geen geld om het transport naar een kliniek te betalen, laat staan om medicijnen te kopen. Dat maakt mij niet alleen dankbaar voor alles wat ik als Nederlander heb, maar maakt me soms ook beschaamd. Ethiopiërs zijn zich er vaak meer van bewust dat ze in afhankelijkheid leven – iets waar wij een voorbeeld aan kunnen nemen!”

Als onze donateurs even om het hoekje konden kijken bij het ziekenhuis, wat zou je dan als eerste laten zien?

“Ik zou ze meenemen naar het moment dat patiënten terugkomen voor een controle na een operatie en vertellen hoe blij ze zijn dat ze weer licht in hun ogen hebben. Blindheid en bijvoorbeeld staar heeft een enorme sociale impact op het leven van kinderen en volwassenen. Mooi dat het Grarbet Hospital hen kan helpen. Het ziekenhuis is echt een spil in de hele regio en een zegen voor duizenden mensen!”

Foto van Tebarak