Ze gaf les in het Zuid-Amerikaanse Chili, liep stage op een mytylschool en onderwijst nu alweer een aantal jaar de kleuters in Woudenberg, een gemoedelijk dorp aan de rand van de Utrechtse heuvelrug. Soms droomt Majanka ervan om weer aan de slag te gaan binnen het speciaal onderwijs, want ze heeft een hart voor kwetsbare kinderen. Toch twijfelde ze wel even toen haar vorig jaar gevraagd werd of Sam* bij haar in de klas kon komen. Sam is een lief, blij en gezellig jongetje die met een open rug geboren is en in een rolstoel zit.  

Er vol voor gaan 

“Hij kwam als kwetsbare kleuter op school. Nu durft hij echt zijn mannetje te staan.” 

Haar duo-collega twijfelde niet en ging er helemaal voor. “Daarmee kreeg ze ook andere collega’s enthousiast en we besloten ervoor te gaan.” Ingrijpend was het wel. “Er was altijd een verpleegkundige in de klas, om hem te verzorgen. We maakten de klas rolstoeltoegankelijk en hij had zijn eigen aangepaste tafel en eigen spulletjes.” Het creëerde ook een creatieve mindset bij Majanka. “Met bijvoorbeeld mijn gymles moest ik ervoor zorgen dat hij ook mee kon doen. En als we op excursie gingen belde ik altijd even of de locatie ook toegankelijk was voor kinderen in een rolstoel.” 

Omzien naar elkaar

Voor de kinderen is de handicap van Sam nooit een probleem geweest. “We hebben altijd gehamerd op omzien naar elkaar. Niet alleen bij hem, maar bij alle kinderen. Als Sam hulp nodig had met het opendraaien van zijn beker was er altijd wel iemand die hem hielp. Heel soms zei een kind wel eens: Vandaag heb ik geen zin om te helpen. Maar dan ging ik het gesprek aan en probeerde ik uit te leggen dat Sam niet voor de rolstoel gekozen had en ook die dag hulp nodig had.” 

Erbij horen 

“Voor mij is ieder kind uniek”, zegt Majanka. “Ik zie ieder kind als kind van God en we zijn aan elkaar gegeven om voor elkaar te zorgen. Dat was ook de belangrijkste reden waarom we het graag wilden proberen. We willen hem graag stimuleren om verder te komen en te groeien in kwaliteiten. Hij heeft vriendjes gekregen en voelt zich helemaal thuis in de klas. En…”, zo vult ze aan, “het is voor de andere kinderen ook ontzettend belangrijk. Kinderen met een handicap zijn niet eng, ze zijn niet raar. Het is gewoon je vriendje en je helpt elkaar. Super belangrijk dat kinderen dat nu al ervaren.”  

Sam mag volgend jaar naar groep 2, een mooie nieuwe stap. En Majanka? Die krijgt dit jaar een meisje in de klas met een gehoorbeperking. Ik vermoed maar zo dat ook zij snel haar plek zal vinden bij deze juf.

*Wegens privacyredenen is de naam van Sam gefingeerd. Het jongetje op de foto is niet Sam.   

Inclusief onderwijs 

Met ons inclusief onderwijsproject willen we dat kinderen op 60 basisscholen in Cambodja een gelijke kans krijgen om te leren. Ook willen we ervoor zorgen dat ze op tijd doorverwezen naar oogzorg. Zodat ook zij hun talenten kunnen ontwikkelen, dromen kunnen waarmaken en ambities kunnen najagen.  

Help jij vandaag nog mee?